Del grec skolopéndra (escolopendra) o skolopéndrion, nom de la 'llengua de cérvol' en Teofrast. Perquè hom hi ha volgut veure alguna retirança amb l'escolopendra o centcames, probablement per la disposició dels sorus alineats com les potes del centcames. Segons algunes fonts, el nom es pot interpretar com 'artròpode dotat de fibló': del grec skólops (fibló), en (en) i hédra (el darrere).
Otto Brunsfels anomenà aquesta planta Scolopendrium i C. Linnè, que el considerava un dels pares de la botànica, el va prendre com a específic del seu Asplenium scolopendrium, com a nom en aposició, per això no concorda al binomi P. scolopendrium.